Work Sample of classic Photographers
Route Page
Tuesday, February 17, 2009
Sunday, February 8, 2009
Saturday, February 7, 2009
Γιατί έκθεση, Γιατί φωτογραφία, Γιατί στους δρόμους;
Πιστεύουμε ότι ένα έργο τέχνης έχει αξία από τη στιγμή που θα εκτεθεί μπροστά σε ένα κοινό και θα γίνει αφορμή για σκέψη και προβληματισμό. Για να επιτευχθεί αυτός ο σκοπός, επιδιώκουμε την απεύθυνση σε ένα όσο το δυνατό μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας, αντίθετα με την κυρίαρχη λογική που θέλει την τέχνη κλεισμένη σε γκαλερί, περιορισμένη στους κύκλους λίγων μυημένων «φιλότεχνων».
Αν και η φωτογραφία στις μέρες μας είναι ευρύτατα διαδεδομένη(διαφημίσεις, εφημερίδες, καρτ-ποστάλ), παντού είναι συνδεδεμένη με την στείρα απεικόνιση ή με τη χρήση της για εμπορικούς λόγους. Μέσα από αυτήν την έκθεση προσπαθούμε να αναδείξουμε τη δικιά μας άποψη για τη φωτογραφία. Για τη φωτογραφία που δε μένει σε έναν αρχικό εντυπωσιασμό με την αρτιότητά της, αλλά είναι το μέσο για επικοινωνία δημιουργού- κοινού και τρόπος να εκφραστούν σκέψεις που δεν μπορούν να εκφραστούν αλλιώς.
Η έκθεση των φωτογραφιών στους δρόμους, πέρα από την προσπάθεια για επικοινωνία με μεγαλύτερα κομμάτια της κοινωνίας, σκοπεύει στην περεταίρω ενασχόληση με την τέχνη μιας μερίδας κόσμου, αποκομμένης σε μεγάλο βαθμό από αυτήν. Αυτή η αποξένωση από την καλλιτεχνική δημιουργία οφείλεται καταρχήν στη φύση της σύγχρονης εργασίας. Η πολύωρη και εξουθενωτική εργασία περιορίζει τον ελεύθερο χρόνο και υποβαθμίζει την ποιότητά του. Έτσι ο κουρασμένος από την εργασία άνθρωπος αναζητά τη ψυχαγωγία στην εκτόνωση, στην αγοραία διασκέδαση, στην αποχαύνωση μπροστά στην τηλεόραση. Ένας άλλος λόγος που η τέχνη δε βρίσκει απήχηση είναι η θυσία της στο βωμό του κέρδους. Η καλλιτεχνική δημιουργία δεν κρίνεται από τη δυνατότητά της να δημιουργεί γόνιμους προβληματισμούς, αλλά από το κατά πόσο «πουλάει».
Γνωρίζοντας πως για να γίνει η τέχνη πραγματικά πανανθρώπινη, πρέπει να επέλθει μια ριζική αλλαγή στη φύση της εργασίας και κατ’ επέκταση της κοινωνίας, η ενασχόληση μας με αυτήν δεν έχει σκοπό να προτείνει εύκολες λύσεις για τη δημιουργία της «ιδανικής τέχνης», αλλά για να ικανοποιήσει την ανάγκη μας για δημιουργία και να αναδείξει τη δυνατότητα και την αναγκαιότητα για έναν κόσμο που δε θα υπάρχει ο όρος «καλλιτέχνης», αλλά όλοι οι άνθρωποι κοντά στα άλλα θα φωτογραφίζουν, θα ζωγραφίζουν, θα τραγουδούν.
ΟΜΑΔΑ ΚΟΝΤΑΚΤ
Μάης 2004
Wednesday, January 28, 2009
Subscribe to:
Posts (Atom)